Niewiele jest świętych w Kościele, czy to katolickim czy prawosławnym, która pozostawałaby patronką tak licznych, jak święta Barbara. Do niej modlą się zarówno wierni archidiecezji katowickiej, jak i Edessy czy Kairu. Jest patronką architektów, cieśli, dzwonników, flisaków, górników, hutników, kamieniarzy, kowali, ludwisarzy, marynarzy, murarzy, saperów, strażników, szczotkarzy, tkaczy, więźniów, wytwórców sztucznych ogni, żołnierzy, a także Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Ją proszą wierni o dobrą śmierć.
źródło: https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/e/ef/Icon_01005_Sv._vmch._Varvara.jpg
Święta Barbara żyła w III wieku naszej ery. Zmarła jako dziewica-męczennica. Jest jedną z Czternastu Świętych Wspomożycieli (czyli tych, u których spośród wszystkich świętych, Kościół uznaje szczególnie skuteczne wstawiennictwo).
Barbara przyszła na świat w Heliopolis, w rodzinie pogańskiej. Przebywając na naukach w Nikomedii, została chrześcijanką, co nie spodobało się jej ojcu Dioskurosowi. Wskutek jego donosu, Barbarę uwięziono. Tuż przed śmiercią, Barbara miała objawienie, w których przyszedł do niej anioł niosący hostię i kielich. Barbara poniosła męczeńską śmierć poprzez ścięcie.
Za wielkiego orędownika świętej Barbary należy uznać papieża - świętego Grzegorza, jak również świętego Stanisława Kostkę. Córka Mieszka II, Gertruda w swoim modlitewniku ma zapisane wspomnienie świętej Barbary datowane na dzień 4 grudnia.
Żywy kult świętej przybrał również w Polsce nieco bardziej praktyczny wymiar, bowiem jej imieniem nazwano ziele: gorczycznik pospolity, potocznie nazywa się właśnie zielem świętej Barbary albo po prostu barbarką. Co więcej, 4 grudnia (czyli w święto świętej Barbary, a także święto górników, zwane również barbórką), zgodnie z tradycją wkłada się gałązki wiśni albo czereśni i ziarnka zboża do wody, aby zakwitły na Boże Narodzenie. Takie swoiste "palemki" nazywa się gałązkami świętej Barbary.
Niestety, niepotwierdzona historyczność spowodowała, iż podjęto decyzję w czasie reformy katolickiej liturgii (w 1969 roku), że kult świętej Barbary powinien być ograniczony wyłącznie do typu lokalnego, a imię świętej zostało wykreślone z litanii świętych. Kościół prawosławny niezmiennie kontynuuje kult świętej.
Relikwie świętej znajdują się obecnie w Kijowie, gdzie zawędrowały w 1108 roku, uprzednio znajdując się w Konstantynopolu, sprowadzone tam przez cesarza Justyniana w VI wieku. Część ich jednak znajduje się w kościele świętego Jana Ewangelisty w Torcello dzięki inicjatywie wenecjan w 1202 roku.
Ikonografia prezentuje świętą w płaszczu i długiej tunice, ukoronowaną, czasem przybraną w czepek. W rękach trzyma Hostię i kielich jako symbole Eucharystii. Czasem na obrazach umieszczona jest również wieża z trzema oknami (wieża jako miejsce, gdzie była więziona, trzy okna jako apoteoza Trójcy Świętej).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz