źródło: https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/d/dc/Anastasia_of_Sirmium.jpg
Anastazja była córką chrześcijanki i poganina. Przyszła na świat w połowie III wieku w Rzymie. Hagiografia milczy względem jej życia. Jedyne, co wiadomo to to, że wyszła za mąż za majętnego poganina, ale zachowała dziewictwo, podając fałszywą informację o chorobie. Jej mąż był w stosunku do niej wyjątkowo okrutny, ale dzięki w miarę szybkiemu wdowieństwu odzyskała spokój. Wtedy też zaczęła pomagać więzionym wyznawcom Chrystusa.
Anastazja przyjęła za swojego duchowego przewodnika św. Chryzogona (uwięzionego i skazanego na śmierć z polecenia Dioklecjana, ówczesnego cesarza). Święta towarzyszyła swojemu mistrzowi do egzekucji, a następnie sama poniosła śmierć wskutek spalenia na stosie.
Kanon Rzymski wspomina imię Anastazji, której relikwie przeniesiono z Sirmium do Konstantynopola, a później - nieopodal Góry Athos. Aktualnie, znajdują się one w katedrze świętej Anastazji w Zadarze.
Ikonografia ukazuje świętą Anastazję jako kobietę dzierżącą miecz, względnie nożyce (będące znakiem cenzury) albo naczyniem z maścią. Niekiedy przedstawiana jest również z palmą w ręce, przywiązana do pala albo stojąca na stosie.
Liturgiczne wspomnienie świętej Anastazji przypada w Kościele katolickim na 25 grudnia, zaś w prawosławnym - 22 grudnia/4 stycznia (druga data podawana jest w oparciu o kalendarz gregoriański).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz